Rolf Sagen: Alltid likt å lese om krigen (2003)

Eg-personen reiser til Vaim, bygda der han vaks opp, for å snakka med gamle folk om kva dei hugsar frå andre verdskrigen. Han har lese mykje om krigen, og innimellom det dei fortel han, skriv han om reelle hendingar frå krigen. Frå Noreg, frå Tyskland, frå Russland. I tillegg til dette skriv han om skrivinga, og om korleis han vert beden om å lesa opp på eit arrangement på ungdomshuset i Vaim.

Det er altså ein tredelt roman, og det er ei tredeling som kler romanen godt. Det er truleg skriving-delen som er den viktigaste, i alle fall for forfattaren, og det er ikkje utenkjeleg at han også ser på det arbeidet som noko krigsliknande, der han kjempar for å få ferdig ein tekst eller ei bok.

Det er òg ei velskrive bok. Dei humoristiske sprella som Sagen er kjend for er ikkje like dominerande her, men det ligg likevel noko lystig over dei delane av teksten som ikkje er rein historietime.

Guffen tilrår.

Meir Sagen på kulturguffebloggen
Springfart ved fjorden (1986)
MS Liv (2014)