Ei norsk kvinne, Klara Jørgensen, reiser til Venezuela. Ho er ikkje av dei mest utåtvende, ho ser ikkje ut til å vera ei av dei som absolutt alle menn fell for, men ho møter likevel fleire menn ho vert godt kjende med.
Romanen opnar og sluttar med omtale av professoren Gabriel Angélico, som har Klara som student. Dei nærmar seg kvarandre, og det verkar som begge vil ha den andre, men så langt trur eg ikkje dei kjem. Ho får eit nærare forhold til fiskaren/sjømannen William Penn. Han bur ved kysten; Angélico bur oppe i fjellet. Det er ikkje noko direkte trekantdrama; Klara gjer som ho vil og er heile tida på farten. Ingen prøver aktivt å stoppa ho, sjølv om dei kanskje vil.
Romanen er fortald på ein god måte. Valla deler ikkje ut alle korta med ein gong, og me hoppar i tillegg litt att og fram i tid. Her er mange fine vendingar og gode skildringar, og tidvis er det ei svært fengande bok. Andre gonger er det ikkje like lett å halda oppe tempoet i lesinga.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar