Til liks med andre filmklubbar startar den lokale filmklubben semesteret med ein publikumsvinnar. Eller kanskje ikkje. Denne franske filmen fekk gullpalmen i Cannes 2008, og er ein av desse filmane som leikar at dei er dokumentarfilmar. Filmen er basert på ei bok av ein lærar, og han spelar sjølv hovudrolla
Filmen handlar om ein klasse på ein svært ungdomsskule i Frankrike. Klassen er berre sånn middels motivert - nokre få elevar gjer sitt beste, medan dei andre er flinkare til å motarbeida undervisinga.
Me er med i timane, me er litt på lærarrommet, og me er med på foreldresamtalar og karaktermøte. På det siste møtet er to elevrepresentantar med, og under ein livleg debatt i klasserommet nokre dagar seinare, seier læraren at dei to oppførte seg som tisper på det møtet. Dette fører til fleire møte, men læraren greier seg godt. Det går verre med han eleven som vart så provosert av eit eller anna at han på veg ut av klasserommet slår til ei jente med sekken. Han vert overført til ein annan skule, og står, i følgje seg sjølv, i fare for å verta sendt attende til Marokko.
Filmen var ein nedtur. Det går an å sjå noko positivt i at ein slik film vert premiert i Cannes, altså ein film utan store effektar og utan den store handlinga, men det vart likevel ein seig start på dette filmklubbåret.
Guffen kan ikkje tilrå dette.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar