Merethe Lindstrøm: Gjestene (2007)

Ei bok med flotte, flotte noveller. Lindstrøm skriv om hendingar som verkar daglegdagse, i eit språk som verkar så klart og rett, og som gjer det vanskeleg å leggja boka frå seg.

Novella som fenga meg mest er "Under". Hovudpersonen i denne novella er på veg heim med t-banen, saman med ei sovande dotter, då ho vert rana av ein mann med kniv. Det heile går svært sakte, og forteljinga vert i all si enkelheit svært spanande. Kjem han med kniven til å skada nokon av dei to? Kjem han til å ta med seg den vesle jenta?

Innimellom notidsskildringa på t-banen kjem glimt der kvinna kikar tilbake til hendingar året før, og dette er eit grep Lindstrøm nyttar ofte. I ei anna novelle, "Vederlag", avdukar ho gradvis relasjonen mellom dei tre karakterane - eit godt vakse par, og ei langt yngre kvinne. Denne vekslinga i tid fungerer svært godt. Det er ikkje berre desse novellene som fortel om nære relasjonar mellom personar, slik er det også i dei fem andre.

Guffen tilrår.

Meir Lindstrøm på kulturguffebloggen
Sexorcisten og andre fortellinger (1983)
Borte, men savnet (1988)
Kannibal-leken (1990)
Regnbarnas rike (1992)
Svømme under vann (1994)
Steinsamlere (1996)
Stedfortrederen (1997)
Jeg kjenner dette huset (1999)
Natthjem (2002)
Ingenting om mørket (2003)
Barnejegeren (2005)
Dager i stillhetens historie (2011)
Arkitekt (2013)
Fra vinterarkivene (2015)
Nord (2017)
Fuglenes anatomi (2019)
Vinterhest (2022)
Når vi synger (2023)