Når boka tek til er dei på veg frå Oslo til Sogn og Fjordane, der ho vil leita etter steinar, og der han vil vitja hytta til Wittgenstein i Skjolden. Det er altså ulike steinar dei ser etter, og dei har òg ulik oppfatning av det som skjer. Av og til ser dei attende i tid, kapitla der han fortel om gamle dagar er henta frå ei dagbok ho kjem over.
Dei har eit rart forhold. Fleire tek dei for å vera mann og kone, men det har det aldri vore snakk om. Han har hatt fleire forhold, meir eller mindre seriøse, men ho har aldri blanda seg inn i dei. Ho har sett på seg sjølv som altfor profesjonell.
Boka er eit fint portrett av to som står kvarandre nær, men som likevel har bygd opp ein glasvegg mellom seg. Han kjem på sjukehus, og også når ho vitjar han der er ho ein underdanna - ho ventar og ventar på gangen utanfor rommet hans før han endeleg ropar ho inn.
Guffen tilrår.
Meir Lindstrøm på kulturguffebloggen
Sexorcisten og andre fortellinger (1983)
Borte, men savnet (1988)
Kannibal-leken (1990)
Regnbarnas rike (1992)
Svømme under vann (1994)
Stedfortrederen (1997)
Jeg kjenner dette huset (1999)
Natthjem (2002)
Ingenting om mørket (2003)
Barnejegeren (2005)
Gjestene (2007)
Dager i stillhetens historie (2011)
Arkitekt (2013)
Fra vinterarkivene (2015)
Nord (2017)
Fuglenes anatomi (2019)
Vinterhest (2022)
Når vi synger (2023)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar