Det er stas å finna nye forfattarskap å gå inn i. Før eg tok til med denne bloggen hadde eg ikkje lese noko av forfattarar som Espedal, Munro eller Gay, men eg les eller har lese meg gjennom det dei har skrive. Slik er det òg med Merethe Lindstrøm. Eg var innom i Fjærland i oktober, og fann fire av dei tidlege bøkene hennar. Dette er debutboka.
Og det ber boka preg av. Lindstrøm var tjue år då boka kom ut, og sjølv om tjueåringar sjølvsagt kan skriva gode bøker, er det nærliggjande å bruka ordet uferdig om desse 36 forteljingane. Nokre av dei er så enkle at dei kunne vore gymnas-stilar.
Er det fellestrekk ved forteljingane? Javisst - sex, drugs og rock'n'roll. Me møter ei rekkje personar som ikkje har det så bra. Det er dårlege heimar, det er dårlege vener, det er dårleg dop, det er dårleg sex. Heldigvis er musikken god. Språket er ikkje godt, det kan vera at dette var ekte gatespråk i Oslo tidleg i åttiåra, men i dag verkar det berre tullete.
Så dette var ikkje så mykje å skryta av. Men det må ha vore ei viktig bok for Lindstrøm, og då vert det jo òg ei viktig bok for me som gler oss over bøkene hennar i dag. Det var den fyrste boka hennar, og utviklinga ho har hatt er jo enorm.
Guffen kan ikkje tilrå dette.
Meir Lindstrøm på kulturguffebloggen
Borte, men savnet (1988)
Kannibal-leken (1990)
Regnbarnas rike (1992)
Svømme under vann (1994)
Steinsamlere (1996)
Stedfortrederen (1997)
Jeg kjenner dette huset (1999)
Natthjem (2002)
Ingenting om mørket (2003)
Barnejegeren (2005)
Gjestene (2007)
Dager i stillhetens historie (2011)
Arkitekt (2013)
Fra vinterarkivene (2015)
Nord (2017)
Fuglenes anatomi (2019)
Vinterhest (2022)
Når vi synger (2023)
18. november 2017
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Så gøy å lese dine tanker om hennes debut. Selv har jeg nettopp lest hennes siste bok, som nok er sterkere enn debuten :)
SvarSlett