Johs. A. Dale: Hulda Garborg (1961)

Hulda Garborg var aktiv på mange område. Ho skreiv artiklar og bøker, ho var ein forkjempar for bunader, ein forkjempar for folkedans og folkeviseleik, ho var sentral i skipinga av Det Norske Teatret. Med den litt over perifere kunnskapen eg har til henne hadde eg ei kjensle av det var dei tre siste av desse områda som var dei viktigaste. Denne boka gjev meg eit anna inntrykk, men det burde ho ikkje ha gjort.

Boka kom ut året før Garborg ville ha fylt hundre år, og det ser ut til å vera ein viktig grunn til at boka vart skriven. Det er ikkje den mest innhaldsrike boka, Dale er innom alle områda Garborg var aktiv på, men det vert heller overflatisk. Heilt til han kjem til forfattaren Garborg. Då går han i djupna på romanar og skodespel, og gjev desse langt større plass enn dei burde ha. Det er nærliggjande å tru at grunnen er at Dale er litteraturvitar, og at han difor konsentrerte seg om sitt eige felt. Det er ein stor minus ved boka; det er ikkje primært på grunn av skrivinga hennar at Garborg var viktig.

Guffen kan ikkje tilrå dette.

Meir Garborg på kulturguffebloggen
Garborg, Hovden og Koht: Ivar Aasen. Granskaren, maalreisaren, diktaren (1913
Olav Hoprekstad m.fl. (red.): Arne Garborg 70 aar (1921)
Hulda Garborg: Dagbok 1903-1914 (1962)
Tor Obrestad: Om Fred og nihil (1994)
Arnhild Skre: Hulda Garborg. Nasjonal strateg (2011)
Alfred Fidjestøl: Trass alt. Det Norske Teatret 1913-2013 (2013)
Alfred Fidjestøl: Askerkretsen (2014)
Haugtussa (Voss kulturhus, 8.5.2015)
Jan Inge Sørbø: Arne Garborg. Frå bleike myr til alveland (2015)
Jan Inge Sørbø: Fire store (2022)