Berre ein hund (1975)

Det skulle litt til at me fekk sjå fjernsyn på jolekvelden i gamle dagar. Etter at jola var ringt inn skulle fjernsynet vera av. Det einaste unntaket var den jolekvelden NRK viste denne fjernsynsfilmen - ein kortfilm basert på ei forteljing av Per Sivle var altså det einaste som kunne få foreldra mine til å utsetja gangen rundt joletreet.

"Berre ein hund" er ei av fem forteljingar i Sogor, og er truleg den som er mest lesen. Det er ei fin forteljing, om korleis tolvårige Per vert knytt til ein hund. Hunden er eigd av ein engelsk turist, som døyr då han misser fotfestet på ein fjelltur. Per vil behalda hunden, men foreldra likar ikkje hunden, og det endar med at ein av mennene på garden skyt hunden.

I boka er altså mykje rett, men i denne filmen er det meste feil. Det verste er at det går så ubehjelpeleg seint. Med ei strammare redigering, der ein klipte filmen ned frå seksti til tretti minutt, ville mykje vore gjort. No vert det i staden endelause rekkjer med naturbilete. At ein bruker amatørskodespelarar er eigentleg greitt, men det må gå an å seia at dei kan prøva litt hardare. Skodespelet er livlaust og blodfattig, og fleire gonger er det faktisk slik at me som ser på byrjar å le, så dårleg er det.

Guffen kan ikkje tilrå dette.

Meir Sivle på kulturguffebloggen

Streik (1891)
Anders Hovden: Per Sivle. Ei livssoge (1905)

Per Sivle - ikkje lenger enn min kjærleik rekk (Fraktgodsen, Voss, 22.5.10)

Alfred Fidjestøl: Eit halvt liv. Ein biografi om Per Sivle (2007)