Rasmus Løland var ein stor barnebokforfattar. I haust har eg vore nokre veker i Ryfylke, mellom anna i nabolaget til Løland, og til denne siste veka i Ryfylke tok eg med meg denne boka. Ho er utgjeven med tilskot frå Rasmus Løland-markeringa, som like godt strekkjer seg over fem år.
Løland skreiv mellom anna forteljinga "Bjedne-kniven", som handlar om korleis Paal får ein kniv hjå Bjedne, som skal reisa til Amerika. Det er den finaste kniven Paal har sett. Han misser han ned i ein sprekk, og greier ikkje få han ut att. Han prøver andre kniver, men ingen er så gode som Bjednekniven. Eitt år seinare finn han kniven igjen, men vert skuffa då han ser at kniven ikkje er like flott som han trudde han skulle vera.
Denne forteljinga, og fleire andre, dannar eit bakteppe for Jakta på Bjednekniven. Det er ei heilt grei bok, retta mot born og unge. To familiar skal vera ei langhelg på Løland. Ungane vil helst leita etter Bjednekniven, som mormor til to av dei seier skal vera i ei stor ur like ved, men foreldra vil heller at dei skal sitja inne og spela dataspel. Ikkje uventa kjem dei seg ut, og ikkje uventa finn dei Bjednekniven i eit skrin langt inne i ura.
Før dei kjem så langt, har dei fire ungane oppført seg slik ungar skal. Dei er nysgjerrige, og spesielt Magnus, som får mest plass av dei fire, undrar seg over alt han ser, og har ein rik fantasi. Han er i slekt med ungane i bøkene til Løland, dei som mellom anna såg nashorn i skogen ved heimegarden.
Boka er altså skriven i Lølands ånd, med stadige tilvisingar til bøkene hans. Språket er til tider litt dialektfarga, og av og til dukkar det opp ord som er for vanskelege for lesarar som ikkje høyrer heime i Ryfylke.
Guffen tilrår.
Meir Austigard på kulturguffebloggen
Edmund Austigard: Solskinsbussen (2011)
Meir Løland på kulturguffebloggen
Hundre år (1910)
Olav Midttun: Rasmus Løland (1961)
Noveller (1972)
Sjølvbiografi (1988)
15. november 2011
Jarl Austigard og Edmund Austigard: Jakta på Bjednekniven (2009)
Etikettar:
Austigard,
litteratur,
Løland,
Noreg
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
denne boken smakte ikke godt
SvarSlett