15. november 2020

Frode Grytten: Langdistansesvømmar (1990)

På veg gjennom forfattarskapen til Grytten, og det som kjenneteiknar bøkene hans vert gradvis meir og meir synleg. I den førre novellesamlinga veksla han mellom bokmål og nynorsk, her er alt på nynorsk. Her møter me for fyrste gong The Smiths, i novella "Blue Boy Babylon" siterer hovudpersonen tekstane deira fleire gonger. Han fortel òg om korleis debutplata deira var som ein handgranat. Viss eg hugsar rett, bruker han om lag same metaforen i eit glimrande essay om The Smiths, som var brukt i teaterprogrammet til Bikubesong.

Grytten er altså på veg, men her er òg likskapar med den fyrste novellesamlinga han gav ut. Også her handlar det ofte om unge menn som ikkje veit heilt kven dei er eller kvar dei er på veg. Språket prøver framleis å vera eit gatespråk, eit friskt ungdomsspråk. Eg synest ikkje akkurat det lukkast heilt, og alt i boka er heller ikkje like vellukka. 

Guffen er lunken. 

Meir Grytten på guffekulturbloggen
Dans som en sommerfugl, stikk som en bie (1986)
80 
° aust for Birdland (1993)
Meir enn regn (1995)
Bikubesong (1999)
Popsongar (2001)
Dublin (2002)
Hallo? (2008)
Norge og andre dikt (2009)
50/50 (2010)
Det norske huset (saman med Jens Hauge, 2010)
Dronninga er død (2010)

Saganatt (2011)
Bikubesong (Det Norske Teatret, 23.4.2013)
Brenn huset ned (2013)
 

Vente på fuglen (2014)
Her er Harold (film, 2014)
Sånne som oss (2015)
17. mai Bergen (saman med sju fotografar, 2015)
Meter over havet (saman med Sune Eriksen, 2015)
Menn som ingen treng (2016)
Det norske biblioteket (saman med Jo Straube, 2017)
Deilig er jorden (saman med Helge Skodvin, 2018)
Landet bortanfor landet. Område 51 (2019)
Garasjeland (2020)
Gut, jente, juni, juli (2021)
Inn frå regnet (Det Norske Teatret, 17.9.2002)
Den dagen Nils Vik døde (2023)

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar