Capitalism: A Love Story (2009)

Filmane til Michael Moore handlar om ting som har gått gale med det amerikanske samfunnet. Denne er ikkje noko unntak; her ser han på korleis den gjennomgåande dyrkinga av kapitalismen gjer at skilnadene i landet vert større og større. Dei rike er ekstremt rike, dei rike har ekstremt mykje makt, og dei rike gjer kva som helst for å tena meir pengar. Alt dette trugar demokratiet, seier Moore (og fleire han snakkar med), men det mest påfallande er likevel at folket ikkje bruker demokratiet til å gjera endringar.

Det er ein trist film, utan den humoren som kjenneteiknar Moore når han er på topp. Her er knapt nok noko å le av i det heile. Filmen sluttar rett nok optimistisk - etter å ha vist ein tale frå 1945, der Franklin D. Roosevelt seier han vil grunnlovsfesta ei rekkje grunnleggjande rettar som t.d. arbeid, medisinsk hjelp, utdanning, viser han gledesscenene etter at Obama vart valt til president. FDR døydde før han fekk gjennomført grunnlovsendringa si, som nesten ville vore jamgodt med ein revolusjon, og Moore vonar at Obama vert den som endeleg får dette gjennom.

Guffen tilrår.

Meir Moore på kulturguffebloggen
Bowling for Columbine (2002)
Fahrenheit 9/11 (2004)
Where to Invade Next (2015)