Platoon (1986)

Rart å tenkja på at denne filmen fekk enormt med skryt då han kom i 1986. Hugsar eg rett fekk han mellom anna Oscar for beste film. Der er rart, fordi filmen er så full av krigsfilm-klisjear at det nesten er vanskeleg å ta han på alvor.

Hovudpersonen, Chris Taylor, vert spelt av Charlie Sheen. Filmen opnar med at han kjem til Vietnam, og inntil vidare er han ung, uerfaren, og uvitande om kva som ventar han det neste året. Spesielt vanskeleg å tippa kva som kjem er det likevel ikkje. Blant dei andre soldatane er der nokre gode og nokre dårlege, nokre galne og nokre fornuftige, nokre modige og nokre feige, osb. Det er mykje skyting (også på medsoldatar), det er klaustrofobiske scener frå jungelen, det er mykje skyting, det er mykje skriking og mykje blod. Og det er heller keisamt.

Det er fullt mogleg å laga gode krigsfilmar, men det er langt lettare å laga dårlege og lite originale krigsfilmar. Då må ein skilja seg ut på ein eller annan måte, slik tilfellet til dømes er med Thin Red Line. Denne filmen er heilt ordinær.

Guffen kan ikkje tilrå dette.