Det er stas å sjå Coen-filmar, og film er sikkert best på kino og alt det der, men det er kanskje like stas å sjå filmane på dvd. Der er det jamt over litt ekstramateriale, og gjerne eit intervju med dei to brørne. Dei er alltid i form. Heller ikkje her kvir dei seg for å dikta litt, ein skjønar fort at ein må ta mykje av det dei seier med litt salt.
I denne boka er her 27 intervju med minst ein av dei to. Nokre er berre korte, andre er lengre, dei aller fleste er gode. Det eldste intervjuet er frå 1985, det ferskaste frå 2004. Det vil seia at den ferskaste filmen dei snakkar om er The Ladykillers, medan nokre filmar er tema for fleire av intervjua. Det er flest intervju om Fargo og Lebowski, og i desse vert det, ikkje uventa, ein del repetisjonar.
Det er ikkje berre filmblad eller filmnettsider som intervjuar dei. Her er intervju frå aviser, og frå all slags blad. To av dei lengste - og beste - intervjua kjem frå lett uventa blad som Vogue og Playboy.
Coen-brørne likar dårleg å verta intervjua. Dei diktar altså opp litt, og for intervjuarane må det vera krevjande å vita om dei snakkar sant eller ikkje. Det er eit gjennomgåande trekk at dei går rundt grauten, det er ikkje alle spørsmål som får presise svar. Det vert òg støtt nemnt at dei har tilnærma telepatisk kontakt, den eine fullfører setningar den andre er i gang med.
Det er ein fryd å lesa mange av intervjua, eit par gonger lo eg høgt. Dei køddar mykje med seg sjølv og om filmane og manusa sine, dei køddar litt mindre med skodespelarar og andre dei nyttar ofte, medan folk som ikkje har vore på innsida like lenge som regel får ein god omtale. Boka har ein glimrande og innsiktsfull introduksjon, noko som slettes ikkje er sjølvsagt.
Nokre smaksprøvar:
Om korleis John Turturro lett kan verka italiensk, jødisk eller meksikansk:
Joel: Yeah, John does get cast in a lot of those parts. He's very specifically ethnic, but it's very hard to tell ... which one.
Om å spela inn Raising Arizona, der ein familie har fått femlingar:
Joel: We had the baby pit - a big padded pit that they were tossed into when we weren't using them.
Ethan: Whenever we needed a baby, we reached into the pit and grabbed one. It was kind of like barbecue pit.
Om The Man Who Wasn't There:
Joel: We're doing a movie about a barber in northern California in the early 1940s.
Ethan: There's more to it than Joel lets on. He actually is a barber, but he's interested in getting into dry cleaning.
Om korleis Billy Bob Thornton gjekk langt inn i rolla som frisør i den filmen:
Playboy: On the set, Billy Bob Thornton was giving real haircuts to extras and crew members. Did you get one?
Ethan: Are you kidding?
Joel: No way. We had to hire someone to fix the haircuts he was giving people.
Guffen tilrår.
Mykje meir Coen på kulturguffebloggen
Blood Simple (1984)
Raising Arizona (1987)
Miller's Crossing (1990)
Barton Fink (1991)
The Hudsucker Proxy (1994)
Fargo (1997)
The Big Lebowski (1998)
O Brother, Where Art Thou? (2000)
The Man Who Wasn't There (2001)
Ethan Coen: The Drunken Driver Has the Right of Way (bok, 2001)
Intolerable Cruelty (2003)
No Country for old Men (2007)
Burn After Reading (2008)
A Serious Man (2009)
True Grit (2010)
Jenny M. Jones: The Big Lebowski (bok, 2012)
Inside Llewn Davis (2013)
Hail, Caesar! (2016)
The Ballad of Buster Scruggs (2018)
12. januar 2012
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar