David Nolan: I Swear I Was There. The Gig That Changed The World (2006)

Trygve Mathiesen har skrive bøker om dei to konsertane Sex Pistols heldt i Noreg sommaren 1977. Spesielt konserten i Oslo er legendarisk, og skal vera ein av dei konsertane der mange som ikkje var der hevdar at dei faktisk var der.

Denne boka handlar om to konsertar Sex Pistols heldt i Manchester året før, altså sommaren 1976. Om det er denne boka som har inspirert Mathiesen veit eg ikkje, men bøkene er i alle fall bygd opp over same lest. Begge bøkene er stort sett direkte sitat frå dei som var på konsertane. For Nolan er den fyrste konserten den viktigaste, og han har intervjua mange av dei som var der, pluss nokre som ikkje var der, og Glen Matlock, bassisten i Sex Pistols. Innimellom kjem det nokre merknader frå Nolan, men han let dei snakka fritt. Det fører sjølvsagt med seg mange motseiingar, utan at det gjer så mykje. Størst usemje er det om kor mange som faktisk var der - nokre meiner rundt tretti, andre meiner at det kan ha vore rundt hundre. Opptak frå konserten tyder på at det var meir enn tretti, i alle fall.

Nolan er frisk nok til å hevda at denne konserten endra verda. Han støttar seg dels på ei undersøking gjort av ein britisk fjernsynskanal, der denne konserten vart kåra til den tredje viktigaste gjennom tidene. Likevel kjøper eg ikkje det heilt, og Nolan sel ikkje sin eigen boktittel godt. Det er den fyrste konserten i juni som skulle ha endra verda - lengre ute i boka skriv han at konserten i juli "probably did more than the first to change the world over the next thirty years".

Kvifor var konserten viktig? Det var den fyrste konserten Sex Pistols heldt utanfor London, slik at den engelske punken fekk grobotn også utanfor hovudstaden. Viktigare var det at mange av dei som var på konserten vart sentrale musikarar i ettertid. Konserten inspirerte dei til å spela sjølv, og Manchester var den kanskje viktigaste musikkbyen i Storbritannia dei neste tiåra. Buzzcocks? Yep, to av dei arrangerte konserten. Joy Division/New Order? Ja, to av dei var på den fyrste konserten; ein tredje vart med på den andre. The Fall? Mark Smith var der. The Smiths? Morrissey var der - han sende like godt eit lesarbrev til NME om konserten. Tony Wilson, den fyrste som tok Sex Pistols med i eit fjernsynsprogram, og som seinare var med på å skipa Factory Records, var der òg.

Ei fin og kort og grei bok. Så får me heller leva med at ho har ein aldeles forferdeleg layout.

Guffen tilrår.

Meir Sex Pistols på kulturguffebloggen
Glen Matlock: I was a Teenage Sex Pistol (1990)
Jon Savage: England's Dreaming (1991)
John Lydon: Rotten (1993)
The Filth and the Fury (film, 2000)
Trygve Mathiesen: Banned in the UK (2010)
Jon Savage: The England's Dreaming Tapes (2010)
Trygve Mathiesen: Sid's Norwegian Romance (2011)
John Lydon: Anger Is an Energy (2014)
Johan Kugelberg (red.): God Save Sex Pistols (2016)
Steve Jones og Ben Thompson: Lonely Boy (2016)
Mal-One & The Punk Collective: Worlds End (2020)
Pistol (2022)
Glen Matlock: Triggers (2023)