For ei bok. Eg har knapt lese McCarthy før; eg kom halvveges gjennom All the Pretty Horses, før sommaren kom. Den boka var bra, men var likevel ingenting mot dette. Det er lenge sidan eg har lese ei bok som har prega meg slik, ei bok eg har levd meg så langt inn i.
Ein viktig grunn til det er nok at eg har to små søner sjølv. Boka handlar om ein far og ein son, og handlinga er lagt til åra etter ei massiv katastrofe, som har øydelagt verda slik me kjenner ho. Kva som har skjedd kjem ikkje fram, og er heller ikkje så viktig. Dei to går sør- og vestover gjennom eit USA som er så godt som reinska for folk. Dei veit ikkje kva som ventar dei i vest, men dei vil til havet. Dei lever av mat dei finn langs vegen.
Guten er redd heile tida. Faren har fortalt han at han ikkje kan stola på nokon. Dei ser andre av og til, men gøymer seg viss dei kan - desse andre kan vera brutale, og dei kan vera kannibalar. Guten er heilt avhengig av faren. Dei gongene faren går frå han, for å undersøkja eit hus eller for å henta handlevogna dei har eignelutane sine i, vil han det ikkje. Han vil vera med.
Dei kjem fram til havet. Dagleglivet deira endrar seg lite, men faren vert sjuk. Det er ikkje ofte eg får så stor klump i halsen av bøker eg les som då eg las avsnittet der faren døyr. Eg tenkte noko slikt som at dette kan ikkje McCarthy gjera med den vesle guten. Like etter dukkar det opp noko som kan vera ei happy ending, men likevel. Under lesinga funderte eg litt på korleis boka kom til å slutta, og eg såg føre meg at ei så dyster bok ikkje kunne få ein lystig slutt. Faren prøver å vera optimist boka gjennom, men han er sjølvsagt klar over at det ikkje er mykje von i vente.
Guffen tilrår. Sterkt.
Meir McCarthy på kulturguffebloggen
The Orchard Keeper (1965)
Outer Dark (1968)
Child of God (1973)
Suttree (1979)
Blood Meridian (1985)
All the Pretty Horses (1992)
The Crossing (1994)
The Stonemason (1995)
Cities of the Plain (1998)
No Country for Old Men (2005)
The Sunset Limited (2006)
No Country for Old Men (film, 2007)
The Road (film, 2009)
The Passenger (2022)
Stella Maris (2022)
13. februar 2010
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar