Sommar i Danmark; to småbarnsfamiliar ferierer som vanleg i to hytter tett i tett. Siv, mora i den eine familien, føler at mannen hennar, Harald, er på veg vekk frå ho, og dette vert endå tydelegare då veninna til nabokona, Lillian, kjem innom for nokre dagar. Siv ser at Harald og Lillian likar kvarandre, og det likar ho dårleg. I alle fall litt dårleg. Av og til verkar det som om ho er heilt likegyldig til det som skjer. Ho er ikkje heilt trufast sjølv heller, ho tenkjer heile tida på noko som (truleg) har skjedd med ein kar som ho skal høyra frå etter sommaren, og ho er òg svært oppteken av nabokona.
Me ser det heile gjennom Siv, og ho er ikkje heilt i balanse. Detaljar vert mykje meir enn detaljar, samstundes som ho ikkje greier enkle ting som å koka egg lenge nok. Ho kan òg finna på å ikkje melda frå kvar ho går, slik at dei andre vert redde for ho. Ingen gjer likevel noko større nummer av det, og det vert i det heile ein ferie det er vanskeleg å tru på. Det same gjeld nokre av dialogane.
Guffen er lunken.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar