Det vert ofte mykje ros i ein slik samanheng. Slik er det her òg, med eitt unntak: Erik Bjerck Hagen vart invitert av di han slakta romanen Kron og mynt i BT, og er frisk nok til å halda fast ved den ståstaden på dette symposiet. Om han, viss det var fritt fram for innspel frå salen etter innlegget hans, fekk så hatten passa er uvisst, men både den boka og andre bøker og andre får altså mykje skryt.
Dei to bidraga frå forfattarkollegaer sprikar stort. Einar Økland er sånn midt på treet, medan Dag Solstad skriv underhaldande og innsiktsfullt om forholdet han har til Fløgstad, både som ven og forfattar. Elles var det altså jamt over bra, bidraget til Atle Kittang var det eg likte aller best.
Sjølv kjenner eg ikkje forfattarskapen til Fløgstad i detalj - eg har lese tre-fire romanar, og nokre av sakprosabøkene hans. Ei bok som dette gjev meg lyst til å lesa han igjen, sjølv om eg ikkje alltid har vore like imponert.
Guffen tilrår.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar