Morten Strøksnes er stadig på farten. I denne boka køyrer han, saman med kona si, sørover i ein av dei austlegaste korridorane i Europa, frå Latvia til Tyrkia. På vegen er han innom ni land. Han skildrar naturen, byane og bygningane, men det som interesserer han mest er folka og historien deira. Han prøver å snakka med politikarar høgt oppe på maktstigen, men snakkar like gjerne med andre folk. Det viktigaste er at dei har gode historier å fortelja.
Boka er ikkje altfor lystig. Dei fleste av dei han snakkar med, både yngre og eldre folk, er misnøgde med eit eller anna. Mange kjenner seg undertrykte, og skuldar på folk på toppen. Dei fleste av desse, kanskje alle, ser ut til å ha kome til makta på ufint vis. Det handlar mykje om nasjonalisme, og rota til alt dette ser ut til å vera dei stadige grenseendringane mange land i Aust-Europa har vore gjennom. Mange meiner at dei høyrer heime i eit anna land enn det dei bur i, andre meiner at landet dei bur i eigentleg høyrer til eit anna land. Kvart land er samansett av folk frå ulike folkeslag, og overalt vert minst eitt av dei undertrykt.
Det vert altså mykje trist og tungt, og det pregar skrivinga til Strøksnes. Han er ikkje like glitrande som han plar vera, unntaka er dei gongene han skriv om noko anna enn tilhøva i landa dei reiser gjennom. I Iasi, ein by nordaust i Romania, vert dei vitne til ein diktarkongress. Her skriv han glimrande om dei poetane som er med - ingen av dei har gitt ut bøker, ingen av dei verkar heilt balanserte, alle snakkar i gåter heile tida, og jo meir gåtefullt ein av dei snakkar, jo meir applaus kjem det frå dei andre.
Guffen tilrår.
Meir Strøksnes på kulturguffebloggen
Rett vest (2009)
Et mord i Kongo (2010)
Tequiladagbøkene gjennom Sierra Madre (2012)
Havboka (2015)
Lumholtz' gjenferd (2022)
8. august 2011
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar