Colum McCann: This Side of Brightness (1998)

Ei bok der to parallelle handlingar møtest. Treefrog er heimlaus, og bur i ein jernbanetunnel i New York, i eit rom litt unna sjølve jernbanelina. Han har fleire naboar, og dei bur i ei verd der ein ikkje kan stola på nokon, samstundes som dei står samla mot folk utanfrå. Han har faste rutinar, han likar til dømes partal langt betre enn oddetal. Han har ei dotter, men han ser ut til å ha forgripe seg på ho; mora tok ho i alle fall med seg, truleg til Chicago.

Den andre handlinga tek til mange tiår tidlegare, og utgangspunktet er dei som laga tunnelen. Me følgjer ein av dei, Nathan Walker, gjennom det meste av 1900-talet. Han forelskar seg i dotter til ein av dei andre tunnelarbeidarane, ein som miste livet i ei ulukke, og desse to vert besteforeldra til Treefrog, viser det seg.

Denne historien, eller desse historiene, vert fortalde på ein god måte. McCann avdekkjer det heile litt etter litt, me får altså gradvis større innsikt i korleis alt heng saman. Så her er nokre plussar, men her er òg ein stor minus. Det er eit uvanleg livlaust språk, som gjer lesinga tung. Det er ei tidleg McCann-bok, så det kan henda at han i seinare bøker fortener dei mange lovorda han har fått, men for meg var dette ein nedtur.

Guffen kan ikkje tilrå dette.