Carl Frode Tiller er fødd i 1970. Berre i levetida hans har Noreg endra seg stort - på den tida var framleis Arbeidarpartiet det suverent største partiet. På dei siste tiåra har veljarane gått mot høgre, og Arbeidarpartiet diltar etter i same retning.
Trond, hovudpersonen i denne boka, sympatiserer med Arbeidarpartiet. Faren har vore kommunist heile livet, og er nok noko misnøgd med at Trond har glidd noko mot høgre. (Rett nok ikkje like langt til høgre som den andre sonen, Stein.) Trond likar rett nok å provosera, han likar å framstå som ein større og meir kritisk tenkjar enn han er, men likevel kjem han med ei reint rasistisk utsegn i denne boka, og me får òg vita at han har mist jobben grunna ei rasistisk haldning. Det er ikkje det einaste han har mist. Gjennom fleire tilbakeblikk ser me at han ein gong hadde eit godt familieliv, med kone og to døtrer, men no bur han i eit leigd kjellar-husvære.
Det er ikkje Tiller i toppform, dette. Her er mange gode kranglar og samtalar, og her er passeleg med uventa vendingar, men likevel: Av og til vert det altfor tydeleg kva han vil og skal. Det er den fyrste boka i ein serie - kanskje ein ny trilogi? - og eg vonar at dette berre er eit forbigåande veikt punkt i ein stor forfattarskap.
Guffen er lunken.
Meir Tiller på kulturguffebloggen
Skråninga (2001)
Bipersonar (2003)
Innsirkling (2007)
Folkehelsa (2009)
Innsirkling 2 (2010)
Innsirkling (DNT 9.2.11)
Portrett av ein varulv (2011)
Innsirkling 3 (2014)
Kven er redd? (2015)
Begynnelser (Trøndelag Teater, 7.9.16)
Begynnelser (2017)
Flukt (2021)
Det framande landet (2022)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar