Dei siste bøkene til Øyehaug ligg alle på eit høgt nivå, og slik er det òg med denne. Her er eit uvanleg overskot, både språkleg og litterært.
Det heile vert fortalt av Helga Mork, ein forfattar som bur åleine i bygda Volke, som ligg langt nord på Vestlandet. Ho har ikkje mykje kontakt med naboane, men melder jamleg med Irina, som bur på andre sida av fjella. Mork bur øvst oppe, i ei gate med berre to hus, og tidleg i boka flyttar det inn eit par i det andre huset. Det viser seg at desse to, Christina og Even, òg er forfattarar, og etter at dei har gått litt rundt grauten ei tid vert ho invitert over til dei. Ho finn seg godt til rette, og likar Even så godt at ho ikkje greier å tenkja på noko anna.
Den fyrste bolken i boka heiter det same som boka; den andre delen heiter "Verkelegheita". Denne delen minner langt meir om ein draum, trass i tittelen. Her skjer det merkelege ting, der Mork mellom anna flyttar inn på ein campingplass med eiga høne. Så kjem det to oppsummerande og opnande bolkar til slutt, "Kviskreland Solutions" og "London". Det er fine greier heile vegen, og, slik eg truleg har sagt før, Øyehaug er ein av dei store favorittane mine for tida.
Guffen tilrår.
Meir Øyehaug på kulturguffebloggen
Undis Brekke (2014)
Kvinner i for store herreskjorter (film, 2015)
Draumeskrivar (2016)
Presens maskin (2018)
Vonde blomar (2020)
Hjartet i skalkeskjulet (2022)
Gunnhild, kona til Eirik Blodøks (2023)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar