The Untouchables (1987)

Kort tur til Bergen, lang kveld på hotellrommet, ein tur innom Netflix. Denne filmen har eg ikkje tenkt på sidan eg såg han mot slutten av 80-åra, og eg meinte å hugsa at det var ein heilt grei gangsterfilm. Slik var det ikkje.

Chicago, ca 1930. Al Capone har full kontroll over byen. Det er midt i forbodstida, og han tener usømelege summar på å selja alkohol. Han har kjøpt politiet, men møter uventa motstand då den relativt unge Elliot Ness kjem til byen for å knekka Capone. Så lenge dei aller, aller fleste i politiet er på lag med Capone vert det ikkje lett, men han knyter til seg tre andre, og greier å stoppa Capone. Ein av dei fire masar og masar om at den beste måten å knekka Capone på er å tiltaka han for skattesvindel. Etter kvart greier dei å få tak i kassadagbøkene hans, og får òg rekneskapsføraren hans til å vitna mot han.

Det er ein nesten ufatteleg uengasjerande film. Det går seint, det er føreseieleg, det er livlause replikkar, og sjølv om her er mange kjende skodespelarar (Robert DeNiro, Sean Connery, Kevin Costner), er skodespelet rutineprega.

Guffen kan ikkje tilrå dette.