Django Unchained (2012)

Texas 1858. Dusørjegeren King Schultz slår seg saman med slaven Django, for å finna tre ettersøkte brør Django kan identifisera. Django vert løyst frå slaveriet, som takk for hjelpa, men dei vert samde om å samarbeida eit halvt år til, før dei prøver å befri kona til Django. Det viser seg at ho er slave hjå Calvin Candie, ein svært brutal plantasjeeigar. Dei greier å få ein invitasjon til Candie, og planen deira går bra. I alle fall ei stund.

Mykje med denne filmen er typisk for Quentin Tarantino. Det er gode dialogar, det er ein god historie, og det er mykje vald. Den siste tredelen av filmen flyt det mykje blod - eller, flyt er kanskje ikkje det heilt rette ordet. Det vert nesten som ei teikneserieskotveksling, der ein mann har full kontroll mot titals andre. Her er mykje humor. Filmen er smakfullt filma, der Tarantino ser ut til å villa visa slektskapen med spaghettiwesternfilmane. Det er òg ein film der Tarantino legg sympatien hjå dei farga - ikkje berre er det ein farga i hovudrolla, men han vitsar òg enormt med rasehatarane i det sørlege USA.

Guffen tilrår.

Meir Tarantino på kulturguffebloggen
Reservoir Dogs (1992)
Pulp Fiction (1994)
From Dusk till Dawn (1996)
Jackie Brown (1997)
Kill Bill 1 (2003)
Kill Bill 2 (2004)
Inglourious Basterds (2009)
The Hateful Eight (2015)
Once Upon a Time in Hollywood (film, 2019)
Once Upon a Time in Hollywood (roman, 2021)