Anders Hovden: Per Sivle. Ei livssoge (1905)

Anders Hovden skreiv korte bøker om to som stod han nær, Ivar Aasen og Per Sivle. Ivar Aasen var ein farsfigur frå heimbygda, som støtta Hovden i studieåra, medan Hovden sjølv var ein farsfigur for Per Sivle. Sivle sleit med litt av kvart, og tok livet sitt i 1904, 47 år gamal. Boka kom ut året etter, og denne utgåva er frå 2000, der barnebarnet Karl-Anders Hovden har skrive eit etterord.

Det skin klart gjennom at Sivle var ein Hovden sette høgt. Nokon biografi over Sivle er det likevel ikkje, Hovden fortel om episodar og hendingar, og som i Aasen-boka er det fare for at alt ikkje er heilt rett. Så er det òg slik at Hovden har ein altfor patosfylt skrivestil, i alle fall i dei to nemnde bøkene, slik at det vert for lite av det som er interessant og for mykje av alt det andre. I 1905 var dette ei velkomen bok, men i dag, etter dei to fine Sivle-bøkene til Bjarte Birkeland og Alfred Fidjestøl, er dette nærmast for ein parentes å rekna.

Etterordet utdjupar mykje av det Anders Hovden skriv om. Karl-Anders Hovden har hatt tilgang til det som er skrive om Sivle gjennom heile 1900-talet, og har like mykje å by på som bestefaren. Likevel er dette ei bok som er fort lesen og fort gløymt.

Guffen er lunken.

Meir Sivle på kulturguffebloggen

Streik (1891)Berre ein hund (1975)

Per Sivle - ikkje lenger enn min kjærleik rekk (Fraktgodsen, Voss, 22.5.10)

Alfred Fidjestøl: Eit halvt liv. Ein biografi om Per Sivle (2007)