Då denne boka kom ut for litt sidan kom det unison ros frå avisene som melde ho. Det er gledeleg å sjå at den rosen er vel fortent.
Johannes Gjerdåker har omsett dikt frå fleire språk. Best kjend er omsetjingane av Burns (frå engelsk) og Horats (frå gresk). Han budde nokre månader på Island for seksti år sidan, og interessa for islandsk kultur og språk har halde seg ved like. I eit etterord fortel Bergsveinn Birgisson om då han vitja Gjerdåker på Voss, og der Gjerdåker tok til orde for å ta opp den nære kontakten mellom Island og Noreg.
Dikta i denne boka er dikta i verseforma ferskeytla, ei gamal islandsk verseform. Det er eit stort spenn i innhald, og det kan godt hanga saman med at dikta er skrivne av ei rekkje diktarar. Dikta er grupperte etter tema, og det er, slik Birgisson peikar på, litt risikabelt å gjera det på den måten: Det kan føra til at lesaren automatisk les diktet som om det handlar om temaet det er gruppert under, medan det godt kan handla om noko heilt anna.
Det er stort sett fabelaktige dikt. Innanfor dei strenge ferskeytla-rammene får diktarane sagt mykje, både om små og store ting. Attdiktinga til Gjerdåker er imponerande, der han verkeleg gjer seg nytte av det rike ordforrådet sitt. Ei fin, fin bok.
Guffen tilrår.
Meir Gjerdåker på kulturguffebloggen
Henrik Krohn: Ei liti ferd fraa Sogndal til Fjerland (1868)
Vidare enn Voss. Johannes Gjerdåker 75 år (Voss, 15.9.11)
Johannes Gjerdåker-kveld (Voss, 24.1.14)
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar