Denne historia er velkjend. Eg har dei siste åra både sett ein fjernsynsserie og ein norsk film om tungtvassaksjonen, og kjende jo litt til det heile frå før òg. Under ryddinga på gamleskulen sin tok Marit med seg nokre DVD-ar, mellom anna denne, som er den engelske versjonen.
Også dette er based on a true story, men her tek dei seg langt større fridomar med kva som eigentleg skjedde. Sabotørane har oppdikta namn. Det vert dikta opp ein romanse, der storsjarmøren som er ein av dei to sentrale sabotørane møter eks-kona igjen. Den same sabotøren vert med på turen med ferja Hydro, for å redda nokre ungar som var ombord. Flyet og seglflyet som var fulle av engelske soldatar, og som skulle landa på Hardangervidda, styrta berre nokre meter frå landingstripa sabotørane hadde laga. Og så bortetter.
Mykje av filmen verkar som venstrehandsarbeid. Skodespelet er ujamt, replikkane kan vera dårlege. Dei kjem seg til England ved å kapra ein passasjerbåt som er på veg frå Oslo til Kristiansand, og etter at kapteinen vert overmanna og gjev ordre om å setja kursen mot sør-sørvest, svingar båten til høgre. Det kan godt henda at det var ein slik film det britiske publikummet ville ha midt i sekstiåra, men dette var ikkje mykje å skryta av.
Guffen kan ikkje tilrå dette.
Relatert på kulturguffebloggen
Knut Haukelid: Det demrer en dag (1947)
Kampen om tungtvannet (film, 1948)
Per Roger Lauritzen: Claus Heiberg. Veiviser i krig og fred (1999)
Gunnar Myklebust: Tungtvannssabotøren (2011)
Kampen om tungtvannet (fjernsynsserie, 2015)
8. oktober 2017
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar