Dette var ei snedig bok. Politietterforskaren Thomas Ribe bur i ein by ikkje langt frå heimbygda Ribe. Dokteren i heimbygda er (så godt som) drepen, og Ribe reiser heim for å løysa saka. Han møter potensielle informantar, han vert sjølv avhøyrt som potensiell mordar. Han snakkar med fleire som seier at dei veit kven som har gjort det, og han seier sjølv at han veit kven som har gjort det.
Men om han/dei verkeleg veit det kjem aldri fram. Me får aldri vita kva som har skjedd, og det er heller ikkje det vesentlege. Det som på overflata kan verka som ei krimbok er noko heilt anna. Det handlar om korleis me snakkar med kvarandre, om kva me tek for gitt at andre forstår. Og det handlar svært mykje om korleis praten går usagt i ei bygd. Alle veit alt om alle, men det dei veit er ikkje nødvendigvis rett.
Guffen tilrår.
Meir Lønn på kulturguffebloggen
Berners datter (2018)
28. mai 2017
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar