Den høgst lokale VHS-festivalen held fram, med ein ny film eg kjende frå før. For tre-fire år sidan var eg tredje hjulet på vogna på ein skulesekk-tur til Hareid, og der var det billegsal på gamle filmar. Eg trur det var der eg kjøpte denne, og nokre andre av filmane eg ser no for tida.
Det er ein heilt grei film. I 1961 hadde Paul Newman hovudrolla i The Hustler, der han spelte den unge og litt for ambisiøse biljardhaien Fast Eddie Felson, viss eg hugsar sånn nokolunde rett. Her er Fast Eddie eldre, og langt klokare. Han kjenner alle kodane, men har ikkje lenger godt nok syn til å spela godt. Ein kveld ser han Vincent spela biljard - Vincent er drivande god, men har òg eit altfor stort sjølvbilete. Felson ser mykje av seg sjølv i Vincent, og inviterer Vincent og kjærasten hans med på ei reise rundt i landet, for å læra han opp til å verta ein skikkeleg biljardhai. Det går berre sånn middels, Vincent er for dum til å læra ting skikkeleg, og etter at Vincent endå ein gong har ignorert råda frå Fast Eddie, vert det brot mellom dei. Dei møtest likevel igjen på ei stor turnering, der Fast Eddie slår Vincent i kvartfinala. Vincent fortel etterpå at han tapte med vilje, og at han hadde sett mykje pengar på at Fast Eddie skulle vinna. Dette tek Newman ille opp - målte var å gjera Vincent opp til å verta biljardhai, men akkurat dette gjekk på æra laus.
Det er komplett uråd å lika Vincent, som vert spelt av Tom Cruise. Han står i ein enorm kontrast til Fast Eddie, som er trygg, stø og rimeleg rettferdig. Her er ei rekkje fine scener, mellom anna med mykje god filming frå biljardbuler. Mykje av dette, kanskje heile filmen, burde vore i svart/kvitt.
Guffen tilrår.
Meir Scorsese på kulturguffebloggen
No Direction Home (2005)
George Harrison. Living in the Material World (2011)
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar