Dunkirk (2017)

Tidleg i den andre verdskrigen, i mai 1940, vart franske og britiske soldatar pressa tilbake av tyske soldatar, heilt til den franske byen Dunkirk. Dei var omringa, og den einaste fluktvegen var over kanalen til England. Dei var enormt mange, men med litt hjelp frå flyvåpenet, litt hjelp frå marinen, og mykje hjelp frå sivile fartøy, greidde meir enn 300 000 soldatar å koma seg attende til Storbritannia.

Denne filmen handlar om denne evakueringa. Historia er både godt og mindre godt fortalt. Det vekslar mellom dei på stranda, dei i lufta, og dei på ein livsviktig molo, og me er heile tida heilt oppe i dei det handlar om. Samstundes saknar eg noko litt meir overordna, som fortel korleis det faktisk let seg gjera å få vekk så mange. Det store spørsmålet, som filmen ikkje svarar på, er kvifor i alle dagar Tyskland ikkje pøste på med fleire fly - dei britiske flya ville ikkje vore i stand til å verna dei mange soldatane som var på stranda, utan noko form for vern. Det tyske luftvåpenet var truleg oppteke på anna hald, men likevel: Det verkar rart at dei ikkje hadde god nok oversikt over situasjonen til at dei såg at her kunne dei laga ein massakre.

Guffen er lunken.