Christopher Hitchens: God Is Not Great (2007)

Hitchens er ateist, og det er det mange av oss som er. Han tek ateismen lengre enn mange andre - denne boka er eit omfattande og detaljert angrep på religion. Ikkje på ein bestemt religion, men på alle. Han viser korleis religion har ført til tap av liv, til mishandling av ungar og kvinner, til at kampen for likestilling er forverra, og så bortetter.

Han går grundig til verks, og tidvis er det ein fryd å lesa han. Nokre av kapitla vert i saklegaste laget, og då er han ikkje like god. Eg kjenner ikkje Hitchens i det heile, anna enn at eg har fått med meg at han likte seg godt i harde debattar, der han kom med den eine verbale fulltreffaren etter den andre. Slik er han i nokre av kapitla, men av og til manglar denne snerten. Kanskje det er gjort for å overraska, kanskje det er gjort for å få poenga fram tydelegare, kanskje det er andre grunnar.

Uansett - religion er ikkje noko ein kan stilla vitskaplege krav til. Det er ein grunn til at ein kallar det å tru, og ikkje å vita. Likevel viser Hitchens kor meiningslaust mykje av det som står i religiøse skrifter er, og kor rart det er at oppegåande personar trur på det. For Hitchens er det eit gjennomgåande trekk ved alle religionar, og det er nettopp dette han trur er grunnen til at dei står så sterkt: Alle (store) religionar gjev folk ei von om eit godt liv etter døden.

Guffen tilrår.