Inger Bråtveit: Alice A4 (2015)

Dette er den tredje romanen til Inger Bråtveit. Det sikre, tidvis poetiske språket er til stades her òg. Og til liks med den førre romanen hennar, Siss og Unn, er denne romanen ei slags helsing til unge jenter i andre verk. Siss og Unn er namnet på dei to hovudpersonane i Is-slottet av Tarjei Vesaas; Alice refererer til Alice i eventyrland av Lewis Carroll.

Alice er ei ung jente (fjorten? femten?) som veks opp i Tyskland, saman med mor og syster. Ho møter ein mann på eit tivoli, og mykje av boka handlar om køyreturane deira. Kor gamal han er kjem aldri klart fram, men han verkar langt eldre enn ho, og i alle fall langt meir erfaren. Han er den som styrer både bilen og forholdet deira, og Alice godtek langt meir enn ho burde. Mora likar det dårleg, men ho har ikkje noko ho skulle ha sagt.

Tidvis er det ei glimrande bok, men det vert for ujamnt. Boka vert gåande litt på tomgang i midtpartiet, der det vert for mange repetisjonar. Likevel dukkar det heile tida opp avsnitt og setningar som er finfine, og som viser kor språkleg sterk Bråtveit er.

Guffen er lunken.

Meir Bråtveit på kulturguffebloggen
Munn mot ein frosen fjord (2002)
Dette er også vatn (2018)

Vassarv (2023)