Den tredje filmen i Hobbiten-trilogien stadfestar vel inntrykket eg hadde etter dei to fyrste filmane: Det hadde gått heilt fint å samla denne historia i berre éin film, i staden for å laga ein trilogi. Filmen i midten fungerte greitt; denne var direkte veik.
Det heile opnar akkurat der film to slutta: Draken Smaug massakrerer ein by. Etter at draken vert drepen flyktar folket i byen mot fjellet dvergane har teke, og der samlar òg andre seg - ein alvehær, ein dverghær, ei eller to samlingar med orkar, trollmannen Gandalv, osb. Det meste av filmen handlar om slaget som utspelar seg, og som endar med at dei gode vinn. Kvar einaste scene verkar som noko me har sett før. Eg trur eg duppa av nokre minutt midt i filmen, utan at eg er redd for at eg gjekk glipp av noko. Så sluttar det heile med at hobbiten Bilbo kjem tilbake til heimen sin, der det, i alle fall jamført med den store verda utanfor, er berre velstand og harmoni.
Guffen kan ikkje tilrå dette.
Meir Tolkien på kulturguffebloggen
Hobbiten (1937)
Ringenes herre: Ringens brorskap (2001)
Ringenes herre: To tårn (2002)
Ringenes herre: Atter en konge (2003)
Hobbiten. En uventet reise (2012)
Hobbiten: Smaugs ødemark (2013)
26. desember 2015
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar