En katt i Paris (2010)

Eit litt tilfeldig filmval dette. Me er i Oslo, og måtte finna på noko nokre timar i går ettermiddag. Me sjekka kinoprogrammet, og denne filmen gjekk på eit høveleg tidspunkt. Det var bra.

Det kan seiast mykje positivt om denne filmen, og eg gjer det gjerne. Historia er fin. Dotter til ein kvinneleg politisjef har ein katt, og denne katten lever eit dobbeltliv. Om nettene er han med ein innbrotstjuv, og saman flyttar dei seg raskt over taka i Paris, på leit etter nye stader dei kan bryta seg inn. Dei kjem litt på kant med ein forbrytarbande leia av erkefienden til politisjefen, og den siste halvparten av filmen jaktar dei på kvarandre, alle saman. Det er kidnappingar, dei jaktar kvarandre over taka, dei har ein runde innom dyrehagen, og det heile sluttar på taket av Notre Dame. Her er mykje humor, og her er mykje fin musikk.

Men det finaste av alt er teikningane. Denne teiknefilmen er teikna, her er ikkje noko dataanimerte greier. Eg har ikkje noko problem med dataanimasjon, men samstundes er det fint å sjå ein film som er laga på gamlemåten. Og han er laga med skeive, fine teikningar - husveggane er ikkje alltid loddrette; vindauga er slettes ikkje i lodd og vater, osb. Eg koste meg med denne filmen, og det gjorde dei to minste òg: Det fyrste Ivar (5) sa etter filmen var at denne må me kjøpa når han kjem på DVD.

Guffen tilrår.