On the Waterfront (1954)

I 1988 var eg innom ein filmfestival i Colorado. Skodespelaren Karl Malden var æresgjest, og etter visinga av denne filmen var det ein runde med spørsmål og svar. Malden var smilande og høfleg, men eg er usikker på korleis han eigentleg hadde det. Minst tre fjerdedelar av alle spørsmåla handla om korleis det var å spela inn film saman med Marlon Brando.

På ein måte er det forståeleg. Brando er stor i denne filmen, som ein ung hamnearbeidar som ikkje likar måten mafiasjefen hans styrer kontrollerer heile hamna. Men Malden er stor han òg, i rolla som ein prest som prøver å få arbeidarane med på å boikotta mafialeiaren.

Brando vert dregen i minst to retningar. Han vil vera lojal mot mafiaen, der bror hans har ei nøkkelrolle, men han vert òg dregen mot Edie, syster til ein mann som vart drepen av mafiaen. Utan at han visste det, fekk Brando ei sentral rolle i det mordet. Han vert kalla inn til retten, og seier det han veit. Det er ein flott film, med godt skodespel, og med delikate bilete filmen gjennom.

Guffen tilrår.