Mykje posthum lesing for tida. Dette er ei samling noveller Vonnegut skreiv tidleg i karriera si, og som ikkje vart utgjevne då. Ofte er det ein grunn til at manuskript vert liggjande ubrukte, og det kan det godt ha vore her òg. Kor som er, eg likte boka.
Boka inneheld seksten noveller. I dei fleste er det noko å smila eller le av, og her er fleire godbitar. I "The Man without no Kiddleys" møter me to personar på eit sjukehusrom, der den eine ikkje veit at nyre på engelsk heiter kidney. I "The Humbugs", som avsluttar heile boka, og som godt kan vera den beste av novellene, er to kunstnarar naboar, og dei har ulik status: Den eine er kritikarrost, men manglar pengar; den andre vert slakta av kritikarane, men vassar i pengar. Dei vert samde om å byta roller ein dag, begge har ei kone som meiner at det den andre kunstnaren skapar er greier som er lett å kopiera.
Guffen tilrår.
Meir Vonnegut på kulturguffebloggen
Slaughterhouse five (1968)
Breakfast of Champions (1973)
20. februar 2016
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar