George Clooney har imponert meg stort i fleire Coen-filmar. Der viser han fram dei komiske sidene sine; her viser han stort sett berre fram smilet sitt. Det er ei rolle utan dei store sprella, og det er vel òg ein film utan dei store sprella.
Clooney spelar Ryan Bingham, som flyg USA rundt for å fortelja folk at dei har mista jobben. Det er ein jobb som er både ansvarsfull og ansvarslaus - han må oppføra seg fint, men når han er ute av døra att er han ferdig med jobben. Han bur åleine, og har altså heller ikkje teke noko ansvar for andre på heimefronten. Dette endrar seg då han treffer ei dame som ser ut til å ha det på same måten. Han inviterer ho med i bryllaupet til syster si, og gradvis finn han ut at han vil dela livet sitt med henne. Men slik går det ikkje.
Det er triste og lite engasjerande greier, dette. Lite å le av, lite å undra seg over, lite å gleda seg over. Fort sett, og fort gløymt.
Guffen kan ikkje tilrå dette.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar