Oskar Schindler var ein omsynslaus forretningsmann. Han skjøna at den beste måten å tena pengar på i det stortyske riket var å produsera noko militæret hadde bruk for. Og aller mest pengar var det å tena på å la jødar arbeida for seg, sidan dei ikkje hadde krav på vanleg løn. Han byggjer opp ein fabrikk i Krakow i Polen, og lever eit luksuriøst liv, der han mellom anna har god og tett omgang med fleire av nazi-leiarane i området.
Jødane budde i ein ghetto, og i 1943 vart dei tvangsflytta til ein konsentrasjonsleir. Året etter skal alle flyttast til Auschwitz, altså ei reise til den (tilnærma) visse død. Så langt ute i krigen har Schindler fått augene opp for kva som skjer, og greier å berga livet til 1100 av jødane. Han lagar ei liste med personar han treng på fabrikken sin, og greier å overtyda kommandanten i leiren om at desse skal få leva. No er han ikkje lenger den omsynslause forretningsmannen, no er det viktig for han å berga så mange liv som råd. Den siste fabrikken hans går med så stort underskot at han misser alt han har, men pengar er altså ikkje det viktige lenger.
Filmen handlar like mykje om holocaust som om Schindler og lista hans. Utreinskinga av ghettoen i Krakow vert brutalt skildra, ei scene frå Auschwitz viser kor grufulle gasskammera var. Filmen vart ein stor suksess, og gav sikkert mange eit betre innblikk i korleis jødane vart hersa med under krigen. Så det er ein viktig film, men det er òg ein altfor, altfor lang film. Tidvis er han grei, ofte er han kjedeleg og stilleståande.
Guffen er lunken.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar