Bergljot Nordal: Ruts bok (2012)

I alderdommen er ikkje alt like klart for Rut. Ho møter trufast opp på torsdagstreffet på aldersheimen, men får ikkje med seg alt som skjer, og blandar saman eitt og hitt. I ungdommen fekk ho med seg alt, men var då langt meir asosial. I begge periodane visste ho ikkje heilt kva ho ville, og når ho gjer eit val, er det som regel det galne valet.

Boka har tre bolkar. Den i midten handlar om då Rut som ung arbeidde som sjukesyster ein stad i Afrika; dei to andre handlar om Rut som gamal og skral. Rett før ho reiser til Afrika avslår ho eit frieri, sjølv om ho truleg veit at ho burde takka ja. I Afrika bryr ho seg ikkje om råda ho får frå den norske dokteren på sjukehuset, og greier nesten å bryta ned alt han har bygd opp. Ho tek altså galne val; det er langt enklare for ho når ho berre kan sitja for seg sjølv, og tenkja på kva ho skal gjera og kva ho kunne ha gjort.

Ungdomsbolken er den beste av dei tre. Opningsbolken vert litt for lang, den korte og avsluttande bolken får eg ikkje heilt taket på.

Guffen er lunken.