To amerikanske soldatar har stukke av frå bataljonen sin, og har det fint på ei øy i Stillehavet. Dei vert henta attende til dei andre soldatane, og vert med på angrepet på Cuadalcanal, ei øy der Japan har ei flystripe. Der går det etter planen, med store tap greier dei å ta kontroll over ein japansk bunker. Under den vidare framstøyten på øya vert den eine av dei to amerikanske soldatane, Robert Witt, drepen.
Sjølve historia er ikkje altfor original. Det er andre ting som gjer sterkt inntrykk. Filminga er svært smakfull, både under slagscenene og elles. Det sterkaste er likevel måten soldatane er skildra på. Dei fleste av dei er vitskremde, det verkar som om så godt som alle helst ville vore ein heilt annan stad. Og det er ikkje så rart. Det grunnleggjande inntrykket ein får frå denne filmen er at krig er noko herk. Soldatane, og fyrst og fremst Witt, spør seg òg kvifor dei er med på dette - kva sit dei sjølve att med? Ein annan soldat, kaptein Staros, slit òg med å godta at livet til ein soldat er noko som kan ofrast. Obersten forstår ikkje desse innvendingane, det er altså eit stort sprik i menneskesyna til dei på toppen og dei lengre nede.
Guffen tilrår.
Meir Malick på kulturguffebloggen
Badlands (1973)
The Tree of Life (2011)
The Hidden Life (2019)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar