22. desember 2024

Roberto Arlt: Sju galningar (1929)


 Eg repeterer sikkert noko eg har skrive før, men i alle fall: Det er mykje bra med serien "Skalds klassikarar", og noko av det beste er at dei vekslar mellom kjende (for meg) og ukjende (for meg) forfattarar. Dei har gjeve ut rundt 25 bøker så langt, og noko over halvparten av desse bøkene er skrivne av forfattarar eg ikkje har lese noko av. Roberto Arlt er ein av dei, og det kan godt vera at dette er den fyrste boka eg les av ein argentinsk forfattar. Det er, ahem, arltige greier.

Kven som er dei sju galningane i tittelen er ikkje heilt lett å seia - her er mange å ta av. Men me må gå ut frå at hovudpersonen , Erdosain, er ein av dei, og han som berre vert kalla Astrologen må vera ein annan. Erdosain har gjort eit lite underslag på jobben, og får frist til dagen etter med å levera pengane tilbake. Han reiser rundt til nokre av kjenningane sine for å spørja om lån, og same dagen får han òg vita at kona hans flyttar frå han og inn til ein annan. Ein av dei fyrste han oppsøkjer er Astrologen, som har nokre stormannsgale planar om både eitt og hitt, og der det å ta livet av ein annan luring er det minst urealistiske.

Det tok litt tid før boka verkeleg fenga meg, men etter kvart vart eg så dregen inn i boka at eg hadde vondt for å leggja ho vekk. Artige påfunn, artig språk, osb - dette er vel verdt bryet.

Guffen tilrår. 

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar