Brynjulf Jung Tjønn: Eg kom for å elske (2002)

Dette er debutboka til Tjønn. Det er ein kort roman - boka er på rundt 70 sider, og på dei fleste av desse sidene dekkjer teksten under halve sida. Gjennom desse korte tekstglimta kjem historia fram - det skjer ikkje kronologisk, men gradvis får me vita at dette har skjedd:

Forteljaren er ei ung jente. Ho bur saman med mora - dei hadde eit harmonisk familieliv heilt til broren døydde, og faren forlot dei. Mora har funne seg ein ny kjærast, ei kvinne, og jenta som har ordet veit ikkje heilt kva slags framtid som ventar ho.

Det skjer altså mykje i romanen, og det er imponerande korleis Tjønn får så mykje fram med så få ord. Han vekslar mellom notid og fortid, og samstundes vekslar stemninga i boka. Før broren miste livet og før faren flytta var livet betre, medan jenta er meir usikker i kapitla som handlar om samtida. Kanskje ho kjenner seg trua av den nye kjærasten til mora, kanskje ho føler at ho er i ferd med å missa den siste ho har i familien, men ho veit altså ikkje heilt kvar vegen går vidare no. Ei fin bok.

Guffen tilrår.

Meir Tjønn på kulturguffebloggen
Lyden av noen som dør 2008)
Så vakker du er (2013)
Kvar dag skal vi vere så modige (2021)