Stand By Me (1986)

Fire gutar, sånn rundt ti-tolv år, legg ut på ein dagstur utanom det vanlege. Ein av dei høyrde den eldre broren sei at han hadde funne liket av ein sakna gut, men at han ikkje kunne fortelja nokon om det, sidan han var ute og køyrde ein bil han hadde stole. Dei fire finn ut at dei vil finna liket, både av di dei ikkje har sett daude personar før, men òg av di dei vil ha den merksemda som ville følgt med det.

Dei må gå nokre mil for å koma dit. På vegen opplever dei små og store eventyr - sinte hundar, igler, ville dyr - og sidan dei stort sett går på jernbanelina må dei òg passa seg for toget. Verst er det at den eldre broren har fortalt kameratane sine om liket likevel, slik at dei to gjengane kjem fram til liket omtrent samstundes.

Det er ein fin film. Samhaldet mellom dei fire gutane er uvanleg fint presentert, der dei vekslar mellom nære samtalar og godsinna erting. Historia har ei kort rammehistorie, der ein av dei, ein forfattar, les at ein av dei andre er død, som fører til at han skriv om akkurat denne turen.

Guffen tilrår.