Eg er ikkje nokon storforbrukar av franske bøker eller filmar. Denne boka, som har fått mykje skryt, gav ikkje akkurat meirsmak. Tidvis er det bra, men hovudinntrykket er at det er stilleståande, av og til heilt på grensa til keisamt.
Jed Martin er ein kunstnar som fyrst vert berømt etter å ha stilt ut fotografi av kart, og som seinare vert veldig berømt (og veldig rik) etter å ha måla portrett av kjende personar. Martin er ein lite spanande person, han lever eit stilleståande liv. Omtrent dei einaste gongene han forlet leilegheita si er når han skal snakka med galleristen sin, med den døyande far sin, og når han reiser til Irland (og seinare til ein annan by i Frankrike) for å møta forfattaren Michel Houellebecq, som har takka ja til å skriva ein tekst til ein utstillingskatalog.
Den siste delen av boka handlar om eit brutalt mord på Houellebecq, og det er denne delen som er best. Kvifor det er slik veit eg ikkje, kanskje det rett og slett kjem som ein lettelse at det endeleg vert litt fart i handlinga.
Guffen er lunken.
10. mai 2014
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar