Dei to brørne Frank og Jerry Lee lever eit rimeleg avslappa liv. Dei arbeider av og til, dei drikk mykje, og bur stort sett på billege motell. Jerry Lee amputerte foten for nokre år sidan, etter eit uhell då dei skulle hoppa på eit tog i fart, og det er han som ufriviljug skapar eit nytt problem. Ei natt han køyrer heim, ikkje heilt edru, kjem ein ung syklist ut i vegen framfor han. Han greier ikkje stoppa, guten døyr, og sjølv om ingen ser han, og ingen greier å spora han opp, vert han prega av det som har skjedd. Dei to brørne rømmer frå den vesle Nevada-byen dei bur i, og resten av boka er dei på flukt. Hovudsakleg frå seg sjølv.
Ingen av dei to fullførte high school, men dei er ikkje utan talent. Jerry Lee er ein dyktig teiknar; Frank likar å dikta opp historier. Når Jerry Lee har det som verst bed han Frank fortelja ein historie for han, og dette er rein røyndomsflukt - i historiene har dei det begge godt, som regel. Desse forteljarscenene er noko av det finaste med boka, der det kjem kor godt fram kor nært forhold dei to har. For det ha dei verkeleg, dei har ingen hemningar, dei fortel kvarandre alt. I alle fall etter ei tid.
Vlautin skriv godt, og han fortel òg historia på ein eksemplarisk måte. Notida er grei, men gradvis får me vita kva dei dreg med seg av røynsler frå fortida. Der er ikkje alt like lystig, langt ifrå. Lystig har dei det berre sporadisk, men dei har det likevel godt saman.
Guffen tilrår.
Meir Vlautin på kulturguffebloggen
Northline (2008)
Lean on Pete (2010)
The Free (2014)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar