Knut Nærum: Nordmenn som rimer (2013)

Knut Nærum kan vera hylande morosam, og det på mange ulike område. Vitseteikningane hans frå 80-åra toler godt å hentast fram att; bøkene hans kan vera gode, litteraturhistoria hans har til dømes mange gode poeng, og på fjernsyn er han òg underhaldande. Han var det i alle fall før - etter at Linn Skåber kom inn i Nytt på nytt fall nivået så mykje at eg sjeldan ser det. Kanskje eg bør ta til att til hausten.

På grunn av alt dette er det overraskande at denne boksingelen er så oppsiktsvekkande dårleg. Her er i overkant av åtti dikt på to liner, der ei av dei to linene heile tida er namnet på ein kjent nordmann. Det vert såleis ein variant av regla om han som ikkje kjende Aslak frå Brimi, av di han berre kjende folk med rim i.

Eg hadde venta meg litt å le av, eller i alle fall noko å smila av. Det kom ikkje. Eit par smaksprøvar: "Mens han var stamgjest på Grand, Henrik Ibsen / ble ingen servitør stenrik av tipsen." "Spaghetti Bolognese kommer fra Bologna / Dermed pasta, sier dronning Sonja." Dei andre dikta er omtrent like tynne.

Guffen kan ikkje tilrå dette.