Thelma and Louise (1991)

Dette er ein film om ein ferietur som ikkje går heilt etter planen. Dei to veninnene Thelma (Geena Davis) og Louise (Susan Sarandon) skal vera ei helg på hytta til ein kollega av Louise. Thelma er sterkt undertrykt av mannen sin, ho har ikkje fått klarsignal til å reisa, og er ei forsiktig og passiv kvinne. Dei stoppar på ein bar, der Thelma dansar litt med ein kar som trur at ho er klar for litt av kvart. Han prøver å valdta ho på parkeringsplassen utanfor, og Louise skyt han. Dei flyktar vestover (sjølvsagt), og undervegs ranar dei ein butikk, øydelegg tankbilen til ein truckar som har plaga dei fleire gonger, og då politiet endeleg får tak i dei, køyrer dei friviljug i full fart ut over kanten på ein canyon.

Då filmen kom, fekk han mykje ros for å visa korleis dei to protesterer mot undertrykkjande og sjåvinistiske menn. Det skal han framleis ha ros for, men det vert likevel litt for tydeleg. Det er grovt karikerte figurar her. Den forsiktige Thelma endrar seg stort i filmen, og i løpet av ei helg vert ho ei ekstremt sjølvsikker og sterk kvinne. Mannen hennar er ingenting å samla på, han tenkjer berre jobb, er hjelpelaus på kjøkkenet, og medan han er åleine heime går det i pizza og amerikansk fotball på fjernsynet. Truckaren dei herjar med er så truckar som det går an. I andre mindre biroller møter me både ein god og ein dårleg politimann.

Så han held seg ikkje heilt, denne filmen. Musikken er stort sett forferdeleg, og skodespelet er sånn opp og ned. Som alltid deler eg ut plusspoeng til filmar som legg handlinga til sørvest-USA, men elles er dette ein film på det jamne.

Guffen er lunken.