Jake Blues har sona ferdig i fengsel, og vert møtt av broren Elwood. Dei vitjar nonna som dreiv barneheimen dei vaks opp i, finn ut at viss ho ikkje skaffar 5000 dollar i løpet av nokre dagar må barneheimen flytta. Dei to finn ut at dei vil putta the band back together, og etter litt om og litt men er alle samla igjen. Bandet heiter Blues Brothers, og held ein konsert på ein country-bar, der det viser seg at dei tapar pengar, og i eit stort ballroom, der dei går i overskot. På vegen dit har dei irritert på seg nokre politifolk, ein gjeng nynazistar, ein eigar av ein countrybar, ei eks-dame, og eit countryband.
Filmen er ikkje utan gode scener. Musikken er (som regel) glimrande, og nokre scener og replikkar er blinkskot. Men der er òg keisame parti. Det vert altfor mykje bilkøyring, og ein skal vera velviljug innstilt til bilkøyring for å kosa seg med sekvensen der dei køyrer gjennom eit kjøpesenter, eller der eit titals politibilar køyrer inn i kvarandre på veg attende til Chicago. Det er altså høgt ujamne greier, dette.
Guffen er lunken.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar