Jan Stenmark: Skratta åt räkor (2014)

Jan Stenmark er løyen. Han er ikkje den einaste som herjar i sjangeren "finn artige tekstar til ulike bilete", men han er kanskje den beste. Han klipper gjerne inn personar i bileta, for å få det slik han vil, og resultatet vert alt mogleg. Her er unge, her er gamle, nokre er triste, nokre er glade, og resultatet er som regel noko å le av.

Innimellom alt det lystige og undrande kjem det òg meir triste og alvorlege bilete. Fleire av personane på bileta funderer på døden, og dei korte tekstane, som regel berre éi setning, er ofte glimrande. "Vilken tur, tänker en del, att döden kommer ocj befriar en från att inte ha levat".

Eg har fem-seks Stenmark-bøker, om lag helvta av dei han har gitt ut. Denne er ikkje spesielt nyskapande, men det gjer ikkje så mykje. Det er stas med Stenmark.

Guffen tilrår.

Meir Stenmark på kulturguffebloggen
Du och jag (2008)
Pennan i näsan (2010)