Klokkene ringer for deg (1943)

Filmen er regissert av Sam Wood, som òg regisserte to Marx Brothers-filmar. Han var ikkje vidare imponert over skodespelareigenskapane til Groucho, og sa ein gong at "You can't make an actor out of clay". Groucho svara "Nor make a director out of wood". Skal ein døma ut frå denne filmen, hadde Groucho eit poeng. Det meste går galt her.

Filmen er basert på ein roman av Ernest Hemingway. Ein amerikanar kjempar i den spanske borgarkrigen, og har fått i oppdrag å sprengja ei bru i ein trong fjelldal. Han kjem i kontakt med nokre opprørarar der, og der vert konfliktar, kjærleik, motgang og medgang. Han greier til slutt å sprengja brua, men misser livet rett etterpå.

Filmen rører seg knapt. Eg har ikkje lese romanen, men det kunne sikkert gått an å laga ein god film ut av dette. Men den uendeleg seine framdrifta, dei ekstremt seige kjærleiksscenene, dei altfor falske bakgrunnane og den irriterande overspelinga gjer at det heile nesten vert vondt.

Guffen kan ikkje tilrå dette.

Meir Hemingway på kulturguffebloggen
The Old Man and the Sea (1952)