7. januar 2025

Sigrun Slapgard: Werna Gerhardsen. Jenta fra Løkka (2024)

Det står alltid ei sterk kvinne bak ein stor mann, eller noko slikt. Werna Julie Christie (1912-1970) kom tidleg med i arbeidarrørsla. Der møtte ho den femten år eldre Einar Gerhardsen, og dei gifta seg i 1932. Han var den (mest) aktive politikaren og den som alle kjenner namnet til. Denne boka viser at Werna òg var viktig, både lokalt og nasjonalt. På same måte som mannen var ho travelt oppteken heile tida, med møte, aktivitetar og skriving.

Då ho gifta seg kom ho inn i eit mannsdominert miljø, der kvinner helst skulle halda kjeft eller halda seg på kjøkkenet. I alle fall nesten. Nokre, som Gerhardsen, meinte at ho burde få vera med i dei politiske samtalane på hytteturar og heime hjå folk, andre, som Haakon Lie og Martin Tranmæl, var noko lunknare. Etter krigen var ho aktiv i lokalpolitikken i Oslo, og var spesielt oppteken av dei veikare i samfunnet. 

Eg hugsar godt då avisene meinte at ho hadde hatt eit forhold til ein russisk diplomat. Her kan ingen ting provast, og Slapgard verkar overtydd om at dette berre var rykte. Det som overraska meg mest, sikkert av di eg ikkje har fulgt godt nok med i timen, var kor nært knytte arbeidarrørsla var til Russland og Sovjetunionen. Før krigen var det nær kontakt med fleire der, og mange hadde vondt for å tru det dei høyrde frå landet då Stalin herja som verst, eller då dei tok over heile Aust-Europa etter krigen.

Guffen tilrår. 

Ingen kommentarer:

Legg inn en kommentar